معرفی نخل لیندا
نخل لیندا بومی کشور مکزیک است و به زندگی بیابانی و شرایط دشوار عادت دارد. یکی از دلایل محبوبیت نخل لیندا ساقه ی غده ای شکل آن است که به همین دلیل به نخل پافیلی مشهور است. نخل لیندا با نام علمی Beaucarnea recurvate از خانواده ی آگاو به شمار می آید. نخل لیندا در زبان انگلیسی Ponytail Palm Tree خوانده میشود. هم چنین در فارسی گاهی به آن نخل پافیلی هم میگویند. نوع قرمز و ابلق از نمونه های این گیاه است. در شرایط ایده آل و در فضای بیرونی تا دومتر و در شرایط کشت در منزل به ندرت به 90 سانتیمتر میرسد. نخل لیندا اگر در فضای باز کاشته شود، ممکن است در فصل تابستان گل هم بدهد؛ اما در فضای داخلی خانه، خیلی به ندرت احتمال دارد که به گل بنشیند. گلهای لیندا هم از نظر زیبایی و ظاهری چندان قابل توجه نیست و به صورت خوشه‌ای سفیدرنگ است.
گیاه شناسی نخل لیندا
| نامهای رایج | نخل پافیلی، دم اسبی |
| بومی | مکزیک |
| خانواده | مکزیک |
| میزان رشد | 90سانتیمتر تا دومتر |
| ویژگی های منحصر به فرد | کم توقع و مقاوم در شرایط سخت |
| دمای نگهداری | 20 تا 30 درجه سانتی گراد |
| بستر کشت | خاک سبک با زهکشی بالا |
| انواع | قرمز، ابلق |
| فصل گلدهی | فصل تابستان |
شرایط نگهداری نخل لیندا
- نور: لیندا برای اینکه درخشان تر باشد و روند رشد مطلوبی را تجربه کند، به نور مستقیم خورشید احتیاج دارد. در صورتی که نور کافی دریافت کند زیبایی اش چندین برابر خواهد شد. اگر از این گیاه در آپارتمان نگهداری می کنید آن را در جایی قرار دهید که در طول روز حدود ۴ ساعت نور مستقیم خورشید را دریافت کند. در صورتی که شرایط تامین نور طبیعی را ندارید پیشنهاد ما استفاده از نور مصنوعی فلورسنت است.
- آبیاری: لیندا از نمونه گیاهانی است که آب را در خود ذخیره کرده و در مناطق نیمه خشک به خوبی رشد می کند. این گیاه نسبت به آبیاری زیاد و غرقاب شدن حساس بوده و بیمار می شود. جهت آبیاری لیندا از یک برنامه متعادل استفاده کنید. ملاکتان برای آبدهی، خشکی خاک گلدان باشد. در فصل زمستان نیاز آبی این گیاه نسبت به فصول دیگر به شدت کاهش می یابد. تا جایی آبدهی را ادامه دهید که آب از زیر گلدان خارج شود در نهایت بعد از ده دقیقه آب جمع شده در زیرگلدانی را دور بریزید.
- کوددهی: فقط دو تا سه بار در سال نیاز به کوددهی دارد و مقدار بیش‌ازاندازه‌ی کود باعث ایجاد لکه‌های قهوه‌ای روی برگ‌ها میشود.
- خاک: خاک گلدان باید سبک باشد و زهکش خوبی داشته باشد تا آب را در خود نگه ندارد.
- بهتر است خاک شامل دو قسمت لوم و یک قسمت پیت ماس و دو قسمت ماسه باشد.
- دما: دمای بین 20 تا 30 درجه سانتی گراد به رشد لیندا کمک زیادی می کند؛ البته اگر این بازه در فصل زمستان کمی کاهش یابد مشکلی ایجاد نمی شود.
- رطوبت: لیندا برای داشتن رشد ایده آل به رطوبت متوسط احتیاج دارد. در صورتی که محیط قرار گیری آن بیش از حد خشک باشد هفته ای یک مرتبه آن را غبار پاشی کنید؛ از انجام این کار زیر نور مستقیم و شدید آفتاب اجتناب نمایید همچنین از غبار پاشی در هوای خیلی سرد (زیر ۱۰ درجه سانتی گراد ) خودداری کنید.
نحوه ی کشت و تکثیر نخل لیندا
از دو طریق میتوان گیاه را تکثیر نمود:
ریشه دارکردن جوانه های تنه
تکثیر از طریق پاجوش
به دلیل اینکه در صورت آسیب به ریشه ممکن است ترمیم دیر یا اصلا صورت نگیرد، در تکثیر نخل لیندا باید جانب احتیاط را رعایت نمود. برای تکثیر گیاه از طریق پاجوش، از گلدان های مادری متراکم باید پاجوشها را جدا کرده و در بستر کشت مناسب کشت نمود.
زمان تعویض گلدان
در صورت رشد مناسب تقریبا سالی یک بار به عوض کردن گلدان نیاز دارد، اما در صورتی که رشد متوسطی داشت، هر دو تا سه سال یک بار گلدان آن را عوض کنید.
آفت ها وبیماریهای نخل لیندا
- شپشک آرد آلود: این آفت به صورت توده های سفید رنگ روی گیاه است که از شیره ی گیاه تغذیه می کند. در صورتی که به موقع با آن مقابله نکنید به سرعت تکثیر می یابد. برای از بین بردن آن ها می توانید از آب و صابون استفاده کنید؛ البته اگر دیر متوجه ی حضور آن ها شده اید و این حشرات بیش از حد تکثیر یافته باشند باید با استفاده از سموم سیستمیک نابودشان کنید.
- حشرات پولکی: این حشرات قهوه ای رنگ اختلالات زیادی در عملکرد طبیعی گیاه خواهند داشت. از مهم ترین آثار آن ها می توان به ترشح غیر طبیعی آب در زیر برگ ها اشاره کرد. جهت مقابله با آن ها می توانید دستمال نرم را با الکل مرطوب و روی لیندا بکشید. این کار را چندین بار تکرار کنید تا به طور کامل از بین بروند.
- پوسیدگی ریشه: عملکرد بد، در هنگام آبیاری موجب ایجاد این مشکل می شود. اگر بیش از حد به لیندا آب بدهید ریشه اش پوسیده و در نهایت می میرد. جهت پیشگیری از بروز این اتفاق اجازه دهید سطح خاک خشک شود سپس به آن آب بدهید.