• ورود به حساب کاربری

روشها و شرایط نگهداری نخل لیندا

معرفی نخل لیندا

نخل لیندا بومی کشور مکزیک است و به زندگی بیابانی و شرایط دشوار عادت دارد. یکی از دلایل محبوبیت نخل لیندا ساقه ی غده ای شکل آن است که به همین دلیل به نخل پافیلی مشهور است. نخل لیندا با نام علمی Beaucarnea recurvate از خانواده ی آگاو به شمار می آید. نخل لیندا در زبان انگلیسی Ponytail Palm Tree خوانده میشود. هم چنین در فارسی گاهی به آن نخل پافیلی هم میگویند. نوع قرمز و ابلق از نمونه های این گیاه است. در شرایط ایده آل و در فضای بیرونی تا دومتر و در شرایط کشت در منزل به ندرت به 90 سانتیمتر میرسد. نخل لیندا اگر در فضای باز کاشته شود، ممکن است در فصل تابستان گل‌ هم بدهد؛ اما در فضای داخلی خانه، خیلی به ندرت احتمال دارد که به گل بنشیند. گلهای لیندا هم از نظر زیبایی و ظاهری چندان قابل توجه نیست و به صورت خوشه‌ای سفیدرنگ است.

گیاه شناسی نخل لیندا

  نامهای رایجنخل پافیلی، دم اسبی
بومیمکزیک
خانواده مکزیک
میزان رشد90سانتیمتر تا دومتر
ویژگی های منحصر به فردکم توقع و مقاوم در شرایط سخت
دمای نگهداری 20 تا 30 درجه سانتی گراد
بستر کشت خاک سبک با زهکشی بالا
انواعقرمز، ابلق
فصل گلدهی فصل تابستان

شرایط نگهداری نخل لیندا

نحوه ی کشت و تکثیر نخل لیندا

 از دو طریق میتوان گیاه را تکثیر نمود:

ریشه دارکردن جوانه های تنه

تکثیر از طریق پاجوش

به دلیل اینکه در صورت آسیب به ریشه ممکن است ترمیم دیر یا اصلا صورت نگیرد، در تکثیر نخل لیندا باید جانب احتیاط را رعایت نمود. برای تکثیر گیاه از طریق پاجوش، از گلدان های مادری متراکم باید پاجوشها را جدا کرده و در بستر کشت مناسب کشت نمود.

زمان تعویض گلدان

 در صورت رشد مناسب تقریبا سالی یک بار به عوض کردن گلدان نیاز دارد، اما در صورتی که رشد متوسطی داشت، هر دو تا سه سال یک بار گلدان آن را عوض کنید.

آفت ها وبیماریهای نخل لیندا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *